Odkryłam plany rozwodowe męża i w tydzień zabezpieczyłam swój majątek3 min czytania.

Dowiedziałam się, że mój mąż planuje rozwód, więc tydzień później przelałam swoje 400 milionów złotych…

Przysięgam, nie podglądałam. Pewnego ranka chciałam tylko sprawdzić potwierdzenie przesyłki na jego laptopie, który zostawił otwarty na kuchennym stole. Otworzyłam przeglądarkę i zanim zdążyłam cokolwiek wpisać, wyskoczył wątek maili z tytułem: „Strategia rozwodowa”. Zamarłam. Może to tylko złudzenie? Ale tam było moje imię, a jedno zdanie płonęło na ekranie jak ogień: *„Nigdy się nie spodziewa”*.

Nie mogłam się ruszyć. Serce waliło mi jak młot, dłonie drżały. Przejrzałam wiadomości – Tomasz od tygodni pisał z prawnikiem. Planował złożyć pozew pierwszy, ukryć majątek, przedstawić mnie jako wariatkę, która nic nie wniosła do małżeństwa. Chciał ponad połowę. Nawet próbował już mnie usunąć z kont, zanim zdążyłabym zareagować. Brakowało mi tchu. To był mężczyzna, któremu ufałam, z którym budowałam życie. Poprzedniego wieczoru jedliśmy razem kolację. Codziennie żegnał mnie pocałunkiem.

Ale nie załamałam się. Wzięłam głęboki oddech. Zrobiłam screenshoty, wysłałam je na tajnego maila, zamknęłam wszystko, jakby nigdy nic. Tomasz myślał, że jestem słaba, że się rozsypię. Że jestem tylko potrzebującą żonką. Tego wieczoru uśmiechałam się jak zawsze. Przygotowałam jego ulubiony obiad, słuchałam opowieści o dniu. Całowałam go na dobranoc. Ale w mojej głowie coś się zmieniło na zawsze. Nie bolało już. Byłam skupiona.

Nie wiedział, że widziałam wszystko. Że mam dowody. I że teraz to ja prowadziłam własną grę. Zasnął, przekonany, że kontroluje sytuację. A ja w ciemności otworzyłam laptopa i nowy folder o nazwie „Wolność”.

Zachowałam każdy screenshot, każdy szczegół. Nie zamierzałam płakać ani błagać. Wygram cicho, sprytnie, na moich warunkach. Tomasz zawsze myślał, że jestem tą słodką, uległą żoną, która zostaje w domu, podczas gdy on zarabia. Nie wiedział, że byłam bogata, zanim go poznałam. Stworzyłam firmę od zera, podejmowałam ryzyko, pracowałam po nocach. Moje imperium było warte 400 milionów złotych, ale unikałam rozgłosu.

Po ślubie pozwoliłam mu zarządzać niektórymi sprawami, ale najważniejsze rzeczy zawsze były na mnie. Teraz, wiedząc, co knuje, zaczęłam działać. Dyskretnie przeglądałam wspólne konta, nieruchomości, inwestycje. Dzwoniłam do doradcy, prawnika, specjalisty od ochrony majątku – z drugiego telefonu, którego Tomasz nie znał.

Pewnego dnia powiedziałam, że jadę do spa. Tyle że zamiast na masaż, pojechałam do banku – nie naszego, innego. Załatwiłam nowe konto, bezpieczne, poza jego zasięgiem.

W domu grałam swoją rolę: uśmiech, kawa, pytania o dzień. A on? Zaczął testować drogie auta, przeglądać luksusowe apartamenty. Mówił, że to tylko zabawa. Pytał, czy nie potrzebujemy „oddechu”. Kiwałam głową, udając, że nic nie rozumiem.

Tymczasem przeszukiwałam jego biurko, szuflady, notatniki. Znalazłam przelewy na Kajmany, umowy, których mi nie pokazał. Nawet nie starał się ukryć – myślał, że nie zrozumiem. Zrobiłam zdjęcia, zapisałam hasła.

Pewnej nocy w jego gabinecie zostawiłam miniaturową kamerę. Nagrałam, jak z kumplem wznosi toast: *„W sądzie zrobię z niej popiół. Mam fałszywe dowody – zdjęcia, SMS-y. Zanim media się dowiedzą, już będzie po niej.”*

Nie płakałam. Wysłuchałam każdego słowa. To nie był rozwód – to była wojna. Wysłałam nagranie prawnikowi. Pierwszy ruch? Mała firma-shell pozwalała go oskarżyć. Gdy dostał pismo, wyszarzAle kiedy stanął przed sądem, okazało się, że wszystkie jego karty zostały już dawno przeze mnie przewidziane, a jego własne oszustwa obróciły się przeciwko niemu.